Adaptacja w przedszkolu

W polskich warunkach dziecko zazwyczaj po raz pierwszy idzie do przedszkola, gdy kończy trzy lata. Jest to pod wieloma względami dobry czas, bo właśnie wtedy maluch zaczyna czuć się odrębną istotą, tworzy się jego poczucie tożsamości i pojawia się gotowość na spędzanie czasu bez rodziców. Nie zawsze jednak adaptacja w przedszkolu do nowych warunków przebiega bezproblemowo. Czasami pierwsze dni w przedszkolu są pełne emocji i trudne.

• Nie wzbudzajmy w dziecku żadnej niepewności z powodu pójścia do przedszkola, ponieważ to wywołuje u dziecka stres!
• Porozmawiajmy ze znajomym dzieckiem, które lubi chodzić do przedszkola w obecności naszej pociechy. Zaprośmy je do wspólnej zabawy.
• Czytajmy dziecku opowiadania, w których bohaterowie chodzą do przedszkola.
• Oglądnijmy wspólnie z naszym dzieckiem w telewizji ciekawy i wesoły program o przedszkolu. Dodajmy pozytywny komentarz
• Zapoznajmy dziecko z przedszkolem, pokażmy mu ogród, salę zabaw, poznajmy je z przyszłą wychowawczynią. Przedstawmy przedszkole jako miejsce pełne zalet: nowi koledzy i koleżanki, nowe zabawki, wspólne zabawy, itd
• Opowiedzmy o tym jak było wspaniale, kiedy my chodziliśmy do przedszkola (nawet jeśli mija się to trochę z prawdą).
• Poinformujmy dziecko, dlaczego powinno chodzić do przedszkola (np. mama pójdzie do pracy, tata chodzi do pracy, a ono będzie też miało swoją pracę czyli przedszkole).
• Spróbujmy nawiązać kontakt z rodzicami innego dziecka z tej samej grupy, aby Wasze dzieci poznały się lepiej w czasie wakacji. Na pewno pomoże to dzieciom w pierwszych dniach pobytu w przedszkolu.
• Kupujmy razem z dzieckiem rzeczy potrzebne do przedszkola takie jak: worek, kapcie, koszulka. Koniecznie uczestniczmy w spotkaniach integracyjnych w przedszkolu, będzie to świetna okazja do wspólnej zabawy. Przygotowujmy dziecko stopniowo, ale nie w ostatniej chwili. Musi ono mieć czas na oswojenie się z myślą, że pójdzie do przedszkola.

• przezwyciężanie naturalnego stresu adaptacyjnego, 
• pierwsze dłuższe rozstanie z rodzicami i domem,
• pokonanie niepewności przed nieznanym poznanie nowego miejsca i jego zwyczajów,
• podporządkowane się regułom obowiązującym w przedszkolu,
• konieczność radzenia sobie w nowych warunkach,
• poznanie nowych, dorosłych osób, które będą się nim opiekować,
• przebywanie w dużej grupie rówieśników,
• podjęcie i sprostanie nowym zadaniom edukacyjnym.

• Jeżeli dziecko nie miało do tej pory kontaktu z rówieśnikami, trzeba to koniecznie nadrobić!
• Ustalmy w domu stały rytm dnia. Nie kładźmy dziecka późno spać, najlepiej po dobranocce.
• Wprowadźmy do jadłospisu domowego urozmaicone potrawy (jeśli w domu dziecko czegoś nie je to w przedszkolu też nie będzie tego jadło).
• Skończmy z rozdrabnianiem pokarmów.
• Nauczmy dziecko samodzielnie jeść, bo inaczej w przedszkolu będzie do nakarmienia 25 dzieci
• Pozwólmy dziecku chodzić i biegać
• Nie nośmy już „naszego maleństwa” na rękach
• Ćwiczmy z dzieckiem samoobsługę.
• Nauczmy dziecko samodzielnie korzystać z toalety. Zrezygnujmy już z nocnika. Odzwyczajmy je od pampersów. Zacznijmy od zaraz, ale nie mówmy dzieciom, że to z powodu pójścia do przedszkola!

• Straszenie dziecka przedszkolem!
• Okazywać zdenerwowanie lub żal z powodu pójścia dziecka do przedszkola.
• Reagować zirytowaniem na płacz i smutek dziecka rano po obudzeniu lub przed wejściem do sali.
• Budzić dziecka na tak zwaną ostatnią chwilę.
• Odprowadzać dziecko do przedszkola w pośpiechu, ponieważ powoduje to niewłaściwe emocje.
• Przeciągać pożegnania w szatni, ale też bez zbędnego pośpiechu.
• Mówić nieprawdy, np. odbierzemy ciebie przed leżakowaniem.
• Ulegać we wszystkim dziecku i pozwalać decydować o wielu sprawach.
• Wnosić dziecka na rękach lecz wprowadzać za rękę.
• Zabierać dziecko do domu jeżeli płacze – za drugim razem będzie jeszcze trudniej.
• Zaglądać do sali po pożegnaniu, aby sprawdzić czy dziecko się bawi.
• Pozostawać z dzieckiem w sali na dłużej, gdyż innym dzieciom będzie przykro. One też tęsknią za rodzicami.
• Wymuszać na dziecku, aby zaraz po przyjściu do domu opowiadało jak było w przedszkolu.
• Rozmawiać przy dziecku o jego adaptacji do warunków przedszkolnych, jeżeli nie może ono się do nich przystosować.
• Obiecywać: „Jak pójdziesz do przedszkola to dostaniesz prezent.”

• Budzić dziecko rano z uśmiechem, niezależnie od naszego złego humoru.
• Być spokojni, konsekwentni i zdecydowani (nasz niepokój może udzielić się dziecku).
• Pomóc dziecku rozebrać się w szatni i przypilnować żeby weszło do Sali.
• Pożegnać się z dzieckiem w szatni, szybko, bez smutnych min, bez łez i współczucia.
• Pokonywać jeśli to możliwe drogę do przedszkola z dzieckiem, które chętnie chodzi do przedszkola.
• Dać dziecku do kieszonki nasze zdjęcie lub ukochaną maskotkę, która pomoże przetrwać rozłąkę z rodzicami.
• Ustalić, które z rodziców odprowadza dziecko do przedszkola – jeśli mniej płacze przy Tacie – niech robi to Tata.
• Chwalić dziecko za jego dzielność i umiejętność radzenia sobie w każdej sytuacji.
• Powiedzieć dziecku kto przyjdzie po nie i koniecznie przyjść punktualnie.
• Wręczyć dziecku mały prezent z okazji pójścia do przedszkola.
• Przekonać siebie samych, że przedszkole to dobre miejsce dla ich dziecka.
• Przekazać ważne informacje na temat dziecka – co lubi, czego nie lubi, czy ma alergię, jakie są jego przyzwyczajenia, itp.

• W przedszkolu. Obrazki dla maluchów, Emilie Beaumont i Nathalie Belineau.
• Tupcio Chrupcio nie chce iść do przedszkola, Anna Casalis.
• Kubuś idzie do przedszkola, V. Costetti i M. Rinaldi.
• W przedszkolu, Wandrey Guido.
• Kamyczek. Przedszkole, Christine LHeureux.
• Lulaki, Pan Czekoladka i przedszkolaki, czyli ważne sprawy małych ludzi, Beata Ostrowicka.
• Zuzia idzie do przedszkola, Liane Schneider i Eva Wenzel-Burger.
• Pora do przedszkola, Anna Sójka.
• Wkrótce będę przedszkolakiem, Karolina Turek.